REUTERS/Amir Cohen) Syria po czterech latach otworzyła jedyne przejście graniczne z Izraelem. Znajduje się ono w Al-Kunajtira w południowo-zachodniej części Syrii. Prowadzi na tereny kontrolowanych przez Izrael Wzgórz Golan. Wojna już od siedmiu lat trawi Syrię. Konflikt kosztował życie co najmniej 350 tys. osób. zobacz więcej. Graniczy z Izraelem (238 km), Palestyną (Zachodnim Brzegiem Jordanu; 97 km), Syrią (375 km), Irakiem (181 km) i Arabią Saudyjską (744 km). Łączna długość granic wynosi 1635 km. Jordania posiada ograniczony dostęp do morza Morza Czerwonego poprzez Zatokę Akaba. Długość wybrzeża morskiego wynosi 26 km [4]. nocnego–wschodu graniczy z Libanem (79 km) i Syrią (76 km), od wschodu (częściowo na rzece Jordan i wodach Morza Martwego) z Jordanią (238 km), od południowego–zachodu z Egiptem (266 km). Poprzez Zatokę Akaba posiada do-stęp do Morza Czerwonego, zaś od zachodu wybrzeża Izraela oblewaj wody ą Morza Śródziemnego. Jordania graniczy z Arabią Saudyjską, Irakiem, Syrią, Izraelem i autonomicznego regionu Palestyną. Kraj ma dostęp do morza Czerwonego. Stolicą państwa jest Amman. Ponadto, można wyróżnić duże miasta Az - Zarka i Ирбид. Z 1953 w 1999 roku, aż do swojej śmierci, krajem rządził król Hussein. Arabski jest jedynym językiem urzędowym i tylko on jest nauczany w szkołach państwowych. Od pół wieku na czele Syrii stoi rządząca w sposób autorytarny alawicka rodzina Al-Asadów (siedzący mężczyzna – Hafiz Al-Asad prezydent w latach 1971-2000; stojący mężczyzna, drugi od lewej – Baszszar, syn Hafiza, prezydent od 2000 r.). KONFLIKTY MIĘDZYNARODOWE Opracowała HELENA TOMASZEWSKA w oparciu o: • • www. wikipedia. pl www. psz. pl Leksykon Współczesnych Międzynarodowych Stosunków Politycznych Krzysztof Kubiak „Wojny, konflikty zbrojne i punkty zapalne na świecie. Informator 2007”. • materiał graficzny – głównie www. pl. wikipedia. org. Arabsko-izraelský konflikt ( arabsky الصراع العربي الإسرائيلي ‎, hebrejsky הסכסוך הישראלי ערבי ‎) nebo blízkovýchodní konflikt je dlouhotrvající konflikt na Blízkém východě mezi arabskými státy a Izraelem, který v minulosti často vyústil ve vojenské střety označované jako arabsko g3oASc. Izrael zajmuje niewielki, wąski pas półpustynnej ziemi na południowo-wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Jego historia sięga 3,5 tys. lat, kiedy Żydzi porzucili koczownictwo, osiedli w Ziemi Izraela i stali się narodem. Na przestrzeni wieków kraina znana była pod różnymi nazwami: Erec Israel, Ziemia Izraela, Syjon (od jerozolimskiego wzgórza, które stało się symbolem zarówno samego miasta, jak i całej Ziemi Izraela), Palestyna (nazwa po raz pierwszy użyta przez Rzymian i pochodząca od Filistii), Ziemia Obiecana; Ziemia Święta. Dla większości współczesnych Izraelczyków funkcjonuje jednak po prostu jako Haarec – Kraj. Izrael zamieszkuje ponad 7 milionów ludzi: 5,4 mln Żydów i 1,4 mln Arabów. Społeczeństwo reprezentuje szerokie spektrum stylów życia – od religijnego po świecki, od nowoczesnego po tradycyjny, miejski i wiejski, grupowy i indywidualistyczny. ■ Mała powierzchnia i niewielkie odległości Całkowity obszar Izraela wynosi 22 072 km kwadratowe, z czego 21 643 przypada na obszar lądu. Izrael ma około 470 kilometrów długości i 135 kilometrów w najszerszym miejscu. Od północy graniczy z Libanem, od północnego wschodu z Syrią, od wschodu z Jordanią, zaś od południowego zachodu z Egiptem. Zachodnią granicą jest wybrzeże śródziemnomorskie. Góry od nizin i pustynie od żyznych terenów dzielą często minuty drogi. Znad brzegów Morza Śródziemnego nad Morze Martwe można przejechać samochodem w półtorej godziny. Wycieczka z Metulli na północnym pograniczu do Ejlatu na południowym krańcu państwa zabierze około sześciu godzin. ■ Ukształtowanie terenu Izrael można podzielić na cztery regiony geograficzne: trzy południkowo ułożone pasma i duży obszar pustynny na południu. Nizina nadmorska biegnie równolegle do brzegu Morza Śródziemnego. To piaszczyste wybrzeże i żyzne tereny sięgające do 40 km w głąb lądu. Na północy plaże ustępują czasem miejsca ostrym wapiennym i piaskowcowym klifom. Nizinę nadmorską zamieszkuje ponad połowa ludności Izraela. Tutaj położone są najważniejsze miasta, porty morskie, większość zakładów przemysłowych, wiele farm i ośrodków turystycznych. Wzdłuż kraju rozciąga się kilka pasm górskich. Nad doliną Hula na północnym wschodzie wznoszą się bazaltowe klify Wzgórz Golan, powstałych w wyniku prehistorycznych erupcji wulkanicznych. Dolomitowo-wapienne wzniesienia Galilei sięgają 500 do 1200 metrów Niewielkie stałe strumienie i stosunkowo obfite opady sprawiają, że zieleń obecna jest tu przez cały rok. Mieszkańcy Galilei i Golanu zatrudnieni są w większości w rolnictwie, turystyce i przemyśle lekkim. Dolina Ezdrelon, rozdzielająca wzgórza Galilei i Samarii, to najżyźniejszy obszar Izraela, uprawiany przez wiele kibuców i spółdzielni. Falujące wzgórza Samarii i Judei (tzw. Zachodniego Brzegu) to mozaika skalistych szczytów i urodzajnych dolin, upstrzonych srebrno-zielonymi, wiekowymi drzewkami oliwnymi. Tarasy na zboczach, wprowadzone tu przez starożytnych rolników, wtapiają się w krajobraz. Dominują niewielkie miasteczka i ludne wsie. Negew zajmuje około połowy terytorium Izraela. Jego niezbyt liczni mieszkańcy trudnią się rolnictwem i przemysłem. Na południu Negew staje się pustynią z niskimi piaskowcowymi wzgórzami i równinami przecinanymi kanionami i wąwozami (wadi), które zimowe ulewy często zamieniają w rwące strumienie. Jeszcze dalej na południe zobaczyć można wyższe, nagie i skaliste szczyty, kratery i obsypane głazami płaskowyże. Klimat jest tu znacznie suchszy. Trzy kratery erozyjne, z których największy mierzy 35 x 8 kilometrów, sięgają daleko w głąb ziemi, odsłaniając pełen zakres kolorów i odmian skał. Na samym krańcu Negewu, niedaleko położonego nad Morzem Czerwonym Ejlatu, wznoszą się poprzecinane suchymi kanionami ostre iglice z szarego i czerwonego granitu, zaś strome urwiska lśnią w słońcu barwnymi warstwami piaskowca. Jezioro Tyberiadzkie, wciśnięte między wzniesienia Galilei i Wzgórza Golan, leży na wysokości 212 metrów poniżej poziomu morza. Ma 21 km długości i 8 km szerokości. To największe jezioro Izraela jest głównym źródłem wody pitnej w kraju. Na brzegach Jeziora Tyberiadzkiego znajduje się wiele miejsc o znaczeniu historycznym i religijnym, a także osiedla rolnicze, przystanie rybackie i ośrodki turystyczne. Dolina Jordanu i Wadi Araba, położone na wschodzie kraju, stanowią część Wielkiego Rowu Afrykańskiego, który miliony lat temu przebił skorupę ziemską. Północny kraniec tego regionu jest bardzo urodzajny, podczas gdy południe jest półpustynne. Głównymi źródłami zarobku są tu rolnictwo, rybołówstwo, turystyka i przemysł lekki. Rzeka Jordan, płynąca Wielkim Rowem, na przestrzeni 300 km swego biegu pokonuje ponad 700 metrów różnicy wzniesień. Zasilana strumieniami z Góry Hermon, toczy wody przez żyzną dolinę Hula i wpada do jeziora Tyberiadzkiego. Następnie płynie zakolami w stronę Morza Martwego i tam kończy swój bieg. Jordan jest zwykle wąski i płytki, poziom wody podnosi się jednak w zimie. Wadi Araba (Arava) to region sawanny, rozciągający się od Morza Martwego do Zatoki Ejlat, izraelskiego okna na Morze Czerwone. Dostosowanie zaawansowanych metod uprawy do tutejszych warunków klimatycznych – opadów nie przekraczających 25 mm rocznie i letnich upałów dochodzących do 40ºC – pozwoliło nawet poza sezonem hodować owoce i warzywa, trafiające następnie głównie na eksport. Morze Martwe to najniższy punkt na Ziemi – 400 metrów Położone jest na południowym krańcu Doliny Jordanu. Jego wody, najbardziej zasolone i najgęstsze na świecie, zawierają sole potasu, magnezu, bromu, sól kuchenną i wiele innych związków. Tempo cofania się Morza Martwego wzrosło w ostatnich latach z powodu intensywnego parowania (1,6 m rocznie) oraz izraelskich i jordańskich inwestycji hydrologicznych, mających na celu zaspokojenie zapotrzebowania na wodę, które zmniejszyły zasilanie zbiornika o 75%. Od 1960 roku lustro Morza Martwego opadło o ponad 10 metrów. Rozważany jest projekt połączenia Morza Martwego ze Śródziemnym za pomocą systemu kanałów i wodociągów, co pozwoliłoby przywrócić temu pierwszemu właściwe rozmiary i poziom wody. ■ Klimat W Izraelu występują klimaty od umiarkowanego do zwrotnikowego, z dużym nasłonecznieniem. Są dwie wyraźne pory roku: deszczowa zima od listopada do maja i suche lato przez pozostałe pół roku. Opady deszczu są wysokie na północy i w centrum kraju, znacznie niższe na północy Negewu i niemal nieobecne na południowych krańcach. Poszczególne regiony różnią się znacznie między sobą: na wybrzeżu zima jest łagodna, a lato wilgotne; na terenach górzystych (łącznie z Jerozolimą) lato jest suche, a zima dość chłodna; dolina Jordanu ma gorące, suche lato i ciepłą zimę; na Negewie przez cały rok panują warunki półpustynne. Skrajności pogodowe obejmują śnieg na większych wysokościach z jednej strony, a nieznośnie gorące wiosenne i jesienne wiatry, przynoszące straszliwe upały, z drugiej. Na fotografii: Wzgórza Galilei (fot. S. Lederhendler) foto – Pixabay Arabia Saudyjska jest rozległym państwem położonym na Półwyspie Arabskim w Azji. To kraj wyjątkowo problematyczny dla turystów: ograniczenia prawne i kulturowe, niestabilna sytuacja polityczna oraz restrykcje w stosunku do wydawania wiz turystycznych sprawiają, że jedynie najbardziej wytrwali i najodważniejsi podróżnicy mają okazję zwiedzić Arabię Saudyjską. To jednak kraj, o którym z pewnością warto wiedzieć więcej – przedstawiamy 30 fascynujących ciekawostek o Arabii Saudyjskiej! 1. Stolicą Arabii Saudyjskiej jest Rijad. Nazwa miasta w języku arabskim oznacza “miasto ogrodów” i mieści się na żyznym, zazielenionym terenie, który otaczają nieprzyjazne piaski pustyni. Miasto zamieszkiwane jest przez około 4,5 miliona osób i stanowi największą metropolię w Arabii Saudyjskiej. 2. Arabia Saudyjska położona jest na pustynnym obszarze, na którym jedyne tereny zielone znajdują się w miejscu oaz. Panuje tu surowy, gorący i suchy klimat. Zimy są tu ciepłe i łagodne (temperatury spadają do 10 stopni), a lata upalne i suche (temperatury osiągać mogą nawet 50 stopni). 3. Arabia Saudyjska uznawana jest za najważniejsze państwo muzułmańskiego państwa. To właśnie tutaj znajduje się Mekka – miejsce pielgrzymek wyznawców islamu z całego świata. 4. Historia Arabii Saudyjskiej sięga 2800 lat, kiedy to na tym obszarze zaczęły powstawać pierwsze podmioty o charakterze państwowym. 5. Arabia Saudyjska jest jedną z niewielu na świecie monarchii absolutnych. Pełnię władzy sprawuje w niej król, który stoi na czele rządu, pełniąc tym samym rolę premiera kraju. 6. Arabia Saudyjska jest państwem bardzo jednolitym pod względem religijnym. Niemal 95% ludności wyznaje islam, w większości sunnizm, który jest najbardziej ortodoksyjnym odłamem islamu. Z tego powodu wszelkie prawa obowiązujące w kraju regulowane są przez religię muzułmańską, a nawet powołany jest specjalny komitet, który ma na celu walkę z innowiercami i szerzenie wiary w proroka Mahometa. Niewielki odsetek osób wyznających inne religie stanowią głównie mieszkańcy konsulatów i ambasad. 7. Państwo to jest wyjątkowo zasobne w ropę naftową. Szacuje się, że nawet 30% światowych zasobów ropy znajduje się pod powierzchnią ziemi należącej do Arabii Saudyjskiej. Dzięki tak ogromnemu bogactwu naturalnych zasobów kraj ten jest wyjątkowo bogaty. 8. Prawo Arabii Saudyjskiej jest niezwykle rygorystyczne. Zabrania się spożywania alkoholu i oglądania pornografii. Prawo jest wyjątkowo rygorystyczne w zakresie traktowania kobiet. W miejscach publicznych obowiązuje segregacja płci, a pod wieloma aspektami łamane są podstawowe prawa człowieka. Kobiety nie mogą występować przed sądem. 9. Na terenie Arabii Saudyjskiej znajduje się aż 10 parków narodowych, w których żyją takie zwierzęta jak gazele, fenki, szakale, hieny, lamparty i warany. W sumie tereny ochronne zajmują około 3% powierzchni całego kraju. 10. Flaga Arabii Saudyjskiej przedstawia biały napis w języku arabskim, który oznacza “Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem” na zielonym tle. Słowa widniejące na fladze są także dewizą tego muzułmańskiego państwa. 11. Wszystkie kobiety – także turystki – mają obowiązek zakrywania włosów oraz ubierania się w długie, zakrywające ciało szaty. 12. W Arabii Saudyjskiej do dziś odbywają się kary śmierci, które wykonywane są przez ścięcie głowy na oczach tłumu. 13. Posiadacze izraelskiej pieczątki w paszporcie nie mogą wjechać na teren Arabii Saudyjskiej. 14. Arabia Saudyjska dysponuje doskonale wyszkoloną, nowoczesną armię, która stanowi 14 największą militarną siłę na świecie. Łącznie do saudyjskiej armii należy prawie pół miliona żołnierzy, a roczne wydatki na nią to prawie 50 miliardów dolarów. 15. W Arabii Saudyjskiej znajduje się Meczet Proroka czyli jedna z największych świątyń muzułmańskich świata. Ogromny kompleks to miejsce święte dla wyznawców Islamu. Wybudowany został w 622 roku przez Mahometa – najważniejszego proroka muzułmańskiego. 16. Narodową potrawą Saudyjczyków jest kabsa czyli rodzaj gulaszu z warzyw, mięsa (zwykle jagnięcego) i aromatycznych przypraw. Danie podaje się zwykle z kaszą lub drobnym ryżem. 17. W 2014 roku władze Arabii Saudyjskiej skazały mieszkającego w tym państwie Brytyjczyka na 350 batów za posiadanie domowej produkcji wina. 74-latek został jednak uwolniony rok później po interwencji światowych konsulatów. 18. Arabia Saudyjska, w której obowiązuje prawo szariatu, jest w pełni podporządkowana religii. Warto pamiętać o tym, że Saudyjczycy pięć razy dziennie się modlą – w tym czasie nieczynne są restauracje, sklepy czy punkty usługowe. 19. Obszar, na którym leży Arabia Saudyjska, jest jednym z najbardziej suchych na całym świecie. Przez państwo nie przepływają żadne rzeki, a jeziora i sadzawki występują jedynie w oazach. Ciekawostką jest, że tereny te nie zawsze były tak suche. Na obszarze Arabii Saudyjskiej znajduje się wiele koryt wyschniętych rzek, które okresowo mogą napełniać się wodą, jednak to zjawisko zwykle występuje raz na kilka lat. 20. Na terenie Arabii Saudyjskiej (a częściowo także na terenie Jemenu, Omanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich) znajduje się pustynia Ar-Rab al-Chali czyli największa w pełni piaszczysta pustynia świata. Zajmuje ona obszar 650 tysięcy kilometrów kwadratowych. 21. Arabia Saudyjska to jedyny kraj na świecie, gdzie nie istnieje żadna świątynia chrześcijańska. 22. Aby uzyskać wizę uprawniającą do wjazdu na teren państwa, należy posiadać “sponsora” czyli osobę, która potwierdzi tożsamość podróżnika oraz weźmie za niego pełną odpowiedzialność. Wizy te wydawane są z dużym wyprzedzeniem, a żeby je uzyskać należy zgłosić się do saudyjskiej ambasady. Większość podróżujących do Arabii to pracownicy biznesowi, inwestorzy i przedsiębiorcy. 23. Mieszkańcy Arabii Saudyjskiej czerpią wodę pitną z bogatych zasobów wód podziemnych. W regionach nadmorskich wykorzystuje się również technologie pozwalające na odsalanie wody słonej, która czerpana jest z wód Zatoki Perskiej oraz Morza Czerwonego. 24. Do 2018 roku kobiety w Arabii Saudyjskiej nie mogły prowadzić samochodu. 25. Na teren Arabii Saudyjskiej nie można wwozić wieprzowiny, alkoholu i pornografii. Zakazuje się również przewożenia wszelkich dewocjonaliów, które związane są z wyznaniami innymi niż islam. 26. Podczas pobytu w Arabii Saudyjskiej lepiej unikać robienia jakichkolwiek zdjęć. Oficjalnie zabrania się fotografowania obiektów religijnych i wojskowych, a także… saudyjskich kobiet. 27. Prawo saudyjskie zabrania przebywania kobiecie i mężczyźnie w jednym pomieszczeniu (a także samochodzie) jeśli nie są oni małżeństwem. W praktyce może to sprawiać problem podróżującym parom bez ślubu, które chcą zatrzymać się w saudyjskim hotelu. W niektórych miejscach wymagane jest nawet przedstawienie aktu zawarcia związku małżeńskiego! 28. Najczęściej spożywanym napojem przez Saudyjczyków jest oczywiście kawa. To właśnie z tego państwa wywodzi się “kawa po arabsku” czyli specyficzny sposób jej zaparzania. Kawa po arabsku wykorzystuje doskonałej jakości ziarna, dzięki czemu jest mocna i aromatyczna, podaje się ją bez dodatku mleka czy cukru. Ciekawostką jest, że osoba nalewająca kawę do filiżanek według tradycji powinna trzymać dzbanek w lewej ręce. 29. W dobrych restauracjach możemy zamówić “saudyjskiego szampana” czyli… sok z dodatkiem gazowanej wody! 30. Chcesz zwiedzić Arabię Saudyjską? Mimo rygorystycznego prawa wizowego, które niemal całkowicie uniemożliwia podróże indywidualnym turystom, możesz skorzystać z ofert biur podróży, które organizują tego typu wyjazdy. Z pewnością czeka Cię wyjątkowa przygoda pełna wspaniałych widoków, znakomitych smaków arabskiej kuchni i spotkanie z niesamowitą, całkowicie odmienną od europejskiej kultury. Historia, kultura i religia By: Krzysztof Lewandowski Maroko (المملكة المغربية) Jest to państwo położone w północno-zachodniej Afryce. Leży nad Oceanem Atlantyckim i Morzem Śródziemnym. Stolicą Maroka jest Rabat. Państwa sąsiadujące z Marokiem to Algieria, Hiszpania i Saharą Zachodnią. Religia to przede wszystkim islam – ponad 95% osób wyznaje tę religię. W Maroku żyją głównie Arabowie i Berberowie, chociaż można spotkać wiele przedstawicieli innych narodów. Z tego powodu języki używane w tym kraju to arabski, berberyjski oraz francuski. Ustrój polityczny Maroka to monarchia konstytucyjna. Sahara Zachodnia (الصحراء الغربية) Jest dawną kolonią hiszpańska w północnej Afryce, ale obecnie ciężko określić status tego państwa. Sahara Zachodnia graniczy z Marokiem, Algierią i Mauretanią. Maroko traktuje Saharę Zachodnią jako część państwa, przez to jest to region sporny, gdzie dochodzi do starć zbrojnych. Na czele tego państwa stoi prezydent. Mauretania (موريتانيا) Państwo w północno-zachodniej Afryce. Graniczy z Senegalem, Mali, Algierią i Saharą Zachodnią. Znaczną część kraju stanowi pustynia Sahara. W Mauretanii rzeki są sezonowe, a jedyną dużą rzeką, która nie wysycha, jest Senegal. W Mauretanii ustrój polityczny to republika parlamentarna, w której istotne są prawo islamu oraz prawo francuskie. Mauretania jest bardzo biednym państwem, które zamieszkują Maurowie, Arabowie, Berberowie oraz Afroamerykanie. Algieria (الجزائر) Największe państwo w Afryce. Znaczną część obszaru Algierii zajmują pustynie i półpustynie. Ludność Algierii to w większości Arabowie oraz Berberowie. Graniczy z Tunezją, Libią, Nigrem, Mali, Mauretanią, Saharą Zachodnią i Marokiem. W Algierii mówi się po arabsku oraz po francusku. Główną religią jest islam, ale gdzieniegdzie można natrafić na Żydów oraz chrześcijan. Ustrój polityczny Algierii to republika półprezydencka. Tunezja (تونس) Państwo leżące w północnej Afryce. Graniczy z Algierią i Libią. Przez okupację francuską w wielu miejscach można odnaleźć jeszcze wpływy francuskie. Najczęściej używany język to język arabski. Tunezja jest republiką. Przez swoją dostępność jest to jeden z najbardziej popularny krajów wśród turystów. Libia (ليبيا) Państwo położone w Afryce Północnej, nad zatoką Wielka Syrta. Stolicą jest miasto Trypolis. Graniczy z Egiptem, Sudanem, Czadem, Nigrem, Algierią i Tunezją. Ponad 90% powierzchni kraju to pustynie (Sahara, Pustynia Libijska) i półpustynie, na których zdarzają się oazy. Libia jest republiką parlamentarną, w której głównym językiem jest arabski. Dominującą religią jest islam. W Libii żyją Arabowie, Berberowie, Turcy, Grecy, Maltańczycy, Włosi, Pakistańczycy, Hindusi i Tunezyjczycy. Irak (العراق) Znajduje się na Bliskim Wschodzie, nad Zatoką Perską. Zajmuje cały obszar dawnej Mezopotamii. Główne języki to arabski oraz kurdyjski. Dominującą religią jest islam. Ustrój polityczny Iraku to demokracja parlamentarna. Żyją tutaj Arabowie, Kurdowie, Asyryjczycy, Ormianie oraz Persowie. Irak to państwo, w którym można odnaleźć ogromne ilości ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Zjednoczone Emiraty Arabskie (الإمارات العربية المتحدة) Państwo arabskie na Bliskim Wschodzie. Graniczy z Arabią Saudyjską i Omanem. Składa się z połączonych siedmiu emiratów i zarządzanych jako jedna struktura. Żyją tutaj Arabowie, Persowie i mieszkańcy krajów azjatyckich. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich wyznaje się islam, chrześcijaństwo, hinduizm i buddyzm. Używane tutaj języki to arabski, angielski, perski i urdu. Najbardziej kojarzące się miasto z tym państwem to Dubaj. Egipt (مصر) Centrum świata arabskiego. Graniczy z Izraelem, Palestyną, Sudanem i Libią. Egipcjanie nazywają swój kraj matką całego świata. Przez Egipt przepływa Nil – rzeka, bez której nie byłoby cywilizacji. W Egipcie wszystko co arabskie jest najważniejsze. Jest tam powszechnie używany język angielski razem z językiem arabskim, a dokładnie dialektem egipskim (jest uznawany jako pełnoprawny arabski). W Egipcie panuje demokracja. Wyznania tutaj obecne to islam oraz chrześcijaństwo (kościół koptyjski jest osobnym odłamem chrześcijaństwa). Największy przemysł filmowy w świecie arabskim znajduje się właśnie tutaj. Jordania (الأردن) Państwo położone w Azji. Graniczy z Izraelem, Palestyną, Syrią, Irakiem i Arabią Saudyjską. Jordania posiada ograniczony dostęp do morza (jedyne miasto portowe to العقبة). Jordania jest monarchią konstytucyjną. Mieszkają tutaj Arabowie, Czerkiesi i Ormianie. Mieszkańcy Jordanii wyznają Islam, chrześcijaństwo i buddyzm. Syria (سوريا) Największy kraj żyznego półksiężyca. Znajduje się tutaj Damaszek (miasto bardzo ważne w świecie kultury arabskiej), który jest najstarszym na świecie ciągle zamieszkiwanym miastem. Graniczy z Turcją, Jordanią, Irakiem, Libanem i Izraelem. Ustrój polityczny Syrii to republika semiprezydencka, a głównym językiem jest arabski. Główną religią jest islam, ale można znaleźć przedstawicieli chrześcijaństwa oraz innych wyznań. Ludność Syrii to przeważnie Arabowie, Kurdowie oraz Ormianie. Oman (عمان) Państwo w Azji, leżące na Półwyspie Arabskim. Graniczy ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Arabią Saudyjską i Jemenem. Ustrój polityczny Omanu to monarchia absolutna. Żyją tutaj Arabowie, Hindusi, Pakistańczycy i Filipińczycy. Główne religie to islam, chrześcijaństwo, hinduizm oraz buddyzm. Jemen (اليمن) Państwo położone w południowo-zachodniej Azji na Półwyspie Arabskim, oraz na archipelagu Sokotra we wschodniej Afryce. Na wyspie Sokotra bada się najbardziej jemeńską odmianę języka arabskiego. Graniczy z Arabią Saudyjską i Omanem. Jemen jest republiką z urzędowym językiem arabskim. Blisko 100% mieszkańców wyznaje islam, którzy jednocześnie są Arabami. Sudan (السودان) Państwo położone w północno-wschodniej części Afryki. Graniczy z Egiptem, Erytreą, Etiopią, Sudanem Południowym, Czadem, Libią i Republiką Środkowoafrykańską. Mieszkają tutaj wyznawcy islamu i chrześcijaństwa. Używa się tutaj języków arabskiego, angielskiego i nubijskiego. Ustrój polityczny Sudanu to republika. W 2009 Sudan podzielił się na Sudan i Sudan Południowy, który już nie jest krajem arabskim. Arabia Saudyjska (السعودية) Państwo leżące na Półwyspie Arabskim. Graniczy z Irakiem, Jordanią, Kuwejtem, Omanem, Katarem, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Jemenem. To tutaj znajdują się Mekka i Medyna. Ustrój polityczny Arabii Saudyjskiej to monarchia absolutna. Mieszkają tutaj Arabowie, Pakistańczycy, Filipińczycy i Etiopczycy. Większość mieszkańców wyznaje islam, ale są tutaj obecni także chrześcijanie, buddyści i wyznawcy hinduizmu. Arabia Saudyjska w głównej mierze opiera się na wydobyciu ropy naftowej. Katar (قطر) Państwo na półwyspie Katar nad Zatoką Perską. Używa się tutaj jest arabskiego na równi z językiem angielskim. Katar jest księstwem, w którym panuje monarchia absolutna. Mieszkają tutaj Arabowie, Pakistańczycy, Hindusi i Irańczycy. Główne religie w Katarze to islam, chrześcijaństwo, hinduizm i buddyzm, ale całą lokalną kulturą steruje islam. W tym państwie swoją siedzibę ma telewizja الجزائر oraz linie lotnicze Qatar Airways. Bahrajn (البحرين) Państwo położone w Azji, w Zatoce Perskiej. Od lat 30. XX wieku wydobywa się tam ropę naftową. Ustrój polityczny Bahrajnu to monarchia konstytucyjna. Żyją tutaj Arabowie, Persowie, Pakistańczycy, Kurdowie i Filipińczycy. Można odnaleźć tutaj przedstawicieli islamu, chrześcijaństwa, hinduizmu, buddyzmu i judaizmu. Kuwejt (دولة الكويت) Państwo położone w południowo-zachodniej Azji. Graniczy z Irakiem i Arabią Saudyjską. Ustrój polityczny Kuwejtu to monarchia konstytucyjna. Żyją tutaj Arabowie, Irańczycy i przedstawiciele krajów azjatyckich. Główną religią jest islam, ale można spotkać tutaj także chrześcijan, buddystów oraz hindusów. W Kuwejcie mówi się przeważnie po arabsku, który jest urzędowym językiem. Liban (لبنان) Państwo położone w zachodniej Azji. Graniczy z Syrią i Izraelem. Liban jest republiką, w której używa się języka arabskiego oraz francuskiego. Żyją tutaj Libańczycy, Palestyńczycy, Syryjczycy, Ormianie i Kurdowie. Poza wyznawcami islamu żyje tutaj wiele chrześcijan (blisko 36% spośród wszystkich religii). Mozaika demograficzna i kulturowa. Znajduje się tutaj bardzo żyzna dolina (Dolina Bekaa) oraz wiele cennych zabytków.

graniczy z syrią i izraelem